زمینه و هدف: حل مساله یک مهارت حیاتی برای زندگی در عصر حاضر است و یادگیری آن برای همگان ضروری است. با توجه به این که بهترین راه دستیابی به عادات تفکر و قضاوت صحیح استفاده از برنامه های آموزشی و روش هایی است که دانشجویان را با مسائل واقعی مواجه می سازد. لذا هدف از این مطالعه بررسی تاثیر آموزش الگوی حل مساله اجتماعی دزوریلا و گلد فراید (D - zurilla & gold fried) بر مهارت حل مساله دانشجویان پرستاری می باشد.روش بررسی: پژوهش حاضر یک مطالعه کارآزمایی تصادفی کنترل شده می باشد که بر روی 43 نفر از دانشجویان سال چهارم (ترم 7) کارشناسی پرستاری دانشکده پرستاری و مامایی حضرت فاطمه (س) دانشگاه علوم پزشکی شیراز انجام شده است. جهت جمع آوری اطلاعات از پرسشنامه های اطلاعات دموگرافیک و آزمون هوش هیجانی باراون (زیر مقیاس حل مساله)، استفاده شد. سپس داوطلبان، بصورت تصادفی به دو گروه تجربی (20 نفر) و شاهد (23 نفر) تقسیم شدند. جهت گروه تجربی، دوره آموزش مهارت حل مساله، برنامه ریزی شده بر اساس پروتکل دزوریلا و گلد فراید، به شیوه بحث گروهی و بارش افکار در گروه های4  نفره، به مدت شش جلسه و در طول دو ماه، برگزار شد. داده ها با استفاده از بسته نرم افزاری آماری SPSS نسخه11  و با کاربرد تست های آماری توصیفی، کای اسکور و من ویتنی، مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: میانگین نمرات مهارت حل مساله دانشجویان گروه تجربی در مراحل بلافاصله و دو ماه پس از مداخله، نسبت به گروه شاهد تفاوت آماری معنی داری نشان داد (p<0.01).نتیجه گیری کلی: با توجه به تاثیر و پایدار بودن اثر این الگوی آموزشی وارد نمودن آموزش مهارت حل مساله در حیطه های مختلف پرستاری اعم از آموزش، پژوهش، مدیریت و بالین توصیه می شود.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

مقدمه: خودکشی و اقدام به آن در اجلاس سازمان جهانی بهداشت در سال 1996 یک مساله مهم بهداشت عمومی و رفتاری ضد اجتماعی اعلام شد. این پدیده افزون بر زیان های شخصی و خانوادگی یک زیان اجتماعی نیز شمرده می شود. کسب شناخت نسبت به اثربخشی آموزش مهارت حل مساله بر کاهش افکار خودکشی سربازان، هدف اصلی این پژوهش می باشد.روش کار: پژوهش حاضر در چارچوب طرح نیمه آزمایشی صورت گرفته است. جمعیت آماری شامل کلیه سربازان یکی از پادگان های نیروی نظامی تهران می باشد، روش نمونه گیری تمام شماری بوده که (32 نفر) در دو گروه 16 نفری (گروه آزمایش و کنترل) قرار داده شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه افکار خودکشی بک (BSSI) و همچنین برگزاری 8 جلسه کارگاه آموزش مهارت حل مساله به صورت گام به گام، بود. برای تحلیل داده ها از روش تحلیل کوواریانس یک راهه استفاده شده شد.یافته ها: نتایج حاصله حاکی از معنی دار بودن آموزش مهارت حل مساله بر میزان افکار خودکشی سربازان وظیفه در نمونه مورد بررسی بود، به صورتیکه که میانگین نمره افکار خودکشی گروه آزمایش نسبت به گروه گواه کاهش یافته است. همچنین بیشترین اقدام کنندگان به خودکشی از یگان های پاسدار و انتظامات بوده و بیشترین اقدام به خودکشی ها در 12 ماه اول خدمت اتفاق افتاده است.نتیجه گیری: تحلیل های حاصله نشان داد که برگزاری کارگاه های آموزشی حل مساله در بهداشت روان سربازان وظیفه تاثیرگذار است. مشاوره، راهنمایی و حمایت فرد در محیط های نظامی و همبستگی درون سازمانی از مهمترین پیشنهادات این پژوهش جهت کاهش افکار خودکشی در نیروهای نظامی می باشد.

اهداف: بسیاری از موفقیت ها یا شکست های تحصیلی، ریشه در تصورات کلی فرد نسبت به توانایی های خود در رابطه با یادگیری های آموزشگاهی دارد. از این رو، پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت های حل مساله در ارتقای مفهوم خودتحصیلی و در نتیجه در پیشرفت تحصیلی دانشجویان انجام شد.روش ها: این پژوهش شبه- آزمایشی با استفاده از دو گروه آزمایش و کنترل روی 30 نفر از دانشجویان رشته مهندسی کامپیوتر دانشگاه شیراز با روش نمونه گیری طبقه ای تصادفی انجام شد. ابزار به کاررفته برای جمع آوری داده ها، آزمون مفهوم خودتحصیلی دلاور بود و برای تجزیه و تحلیل داده ها از آمار توصیفی و استنباطی شامل تحلیل واریانس یک طرفه با نرم افزار SPSS 11 استفاده شد.یافته ها: در مورد اثربخشی آموزش مهارت حل مساله در پیشرفت تحصیلی، در گروه آزمایش میانگین x1=12.86و در گروه کنترل میانگین x2=10.85و t=2.31 به دست آمد. در مورد اثربخشی آموزش مهارت حل مساله بر مفهوم خودپنداره تحصیلی، در گروه آزمایش میانگین x1=56.26و در گروه کنترل میانگین x2=48.53 و t=9.2به دست آمد.نتیجه گیری: آموزش مهارت های حل مساله به دانشجویان، باعث توانمندی و ارتقای مفهوم خودتحصیلی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان می شود و باید در برنامه های آموزشی مورد توجه قرار گیرد.

تقویت مهارت حل مساله تخصصی ضروری است؛ زیرا حل صحیح و به موقع مسایل مربوط به شغل موجب افزایش بهره وری می شود و از خسارت های احتمالی مسایل جلوگیری می کند. تقویت این مهارت برای همه افراد با هر شغلی به خصوص افراد با تحصیلات دانشگاهی در همه رشته تحصیلی ضروری است. طراحی ماشین یکی از مهمترین تخصص های رشته های مهندسی مکانیک و مکانیک بیوسیستم است که نیاز است دانشجویان این درس را در حین تحصیل به خوبی فرا گیرند. با توجه به اهمیت بالای مهارت حل مساله تخصصی، ضرورت اجرای مناسب فرایند طراحی برای حل مسایل مختلف و نقش موثر آموزش در تقویت این مهارت، هدف از تحقیق حاضر مرور مراجع مختلف در زمینه آموزش طراحی اجزاء ماشین با محوریت حل مساله می باشد. علاوه بر تدریس کتاب درسی مناسب، حل تکالیف کتاب درسی، و آزمون های نوشتاری، تدریس درس طراحی اجزاء ماشین شامل پنج مولفه اصلی 1-تولید ایده، 2-ملاحظات ایمنی، 3-طراحی روز، 4-تقویت مسیولیت پذیری و 5-انجام پروژه است. با در نظر گرفتن این موارد در دوره آموزشی درس مذکور، علاوه بر تقویت مهارت حل مسیله، پایه ای قوی و محرک قابل توجهی برای ورود دانشجویان به طراحی واقعی و ساخت محصول فراهم می گردد.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (PDF) مراجعه فرمایید.

زمینه و هدف: اضطراب یک احساس ناخوشایند و مبهم و اغلب به شکل دلواپسی است که با حس تردید نسبت به یک عامل ناشناخته تعریف می شود. دانشجویانی که در محیط های بیمارستانی مانند اتاق عمل فعالیت می کنند، تحت تاثیر عوامل استرسزا قرار می گیرند. آموزش مهارت حل مساله نوعی مداخله روانشناختی کوتاه مدت است که می تواند در حل مشکلات روانشناختی استفاده شود. بنابراین مطالعه حاضر با هدف تاثیر آموزش مهارت حل مساله بر اضطراب دانشجویان اتاق عمل انجام شد.روش کار: این مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون - پس آزمون بر روی دانشجویان کارشناسی اتاق عمل دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز در سال 1393 انجام شد. جهت جمع آوری داده ها از پرسشنامه اطلاعات دموگرافیک و اضطراب اسپیل برگر استفاده شد. بعد از آزمون اولیه از 90 دانشجو به روش سرشماری، 60 دانشجو با اضطراب بالا شناسایی شد که به طور تصادفی به دو گروه مداخله (30 نفر) و کنترل (30 نفر) تقسیم شدند. گروه مداخله در 8 جلسه بصورت هفته ای یک بار تحت آموزش مهارت حل مساله قرار گرفتند و دو ماه بعد از آزمون، پیگیری شدند. در حالی که برای گروه کنترل مداخله ای انجام نشد. داده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون کای اسکوئر و تی در spss-19 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش حل مساله، اضطراب حالت دانشجویان را به صورت معناداری کاهش داد (p<0.001)، اما در اضطراب صفتی تغییر معناداری مشاهده نشد.نتیجه گیری: استفاده از برنامه های آموزشی مهارت حل مساله باعث بهبود اضطراب در دانشجویان اتاق عمل می شود، لذا به عنوان یک روش کم هزینه و ساده جهت کاهش اضطراب دانشجویان توصیه می شود.

مقدمه و هدف: مشکلات و مسایل بخشی از زندگی بشر است؛ بنابراین یادگیری مقابله با مشکلات و مسایل برای افزایش سلامت روانی افراد اهمیت بسیاری دارد. هدف این مطالعه، بررسی کارآمدی گروه درمانی وجودی بر بهبود مهارت حل مساله است.روش: روش تحقیق از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه گواه می باشد. بدین منظور 30 نفر از مراجعین کلینیک تخصصی روانشناسی و مشاوره دانشگاه فردوسی مشهد به روش غربالگری انتخاب، و به شیوه تصادفی در دو گروه گواه و آزمایش (هر گروه 15 نفر)، جایگزین شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه حل مساله، و روش مداخله نیز گروه درمانی تحلیل وجودی بود که به مدت 8 جلسه دو ساعته و به صورت هفته ای برگزار شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی از آماره های میانگین و انحراف استاندارد و در سطح استنباطی از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) و t مستقل استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان داد که مهارت حل مساله در گروه آزمایش به طور معناداری افزایش یافته است (p=<0.001). همچنین، این افزایش در زیرمولفه های تقرب (p=<0.001)، کنترل (p=0.01)، اجتناب (p=<0.001)، اعتماد (p=<0.001)، و خلاقیت (p=<0.001) به طور معناداری مشاهده شد. از طرفی افزایشی در مهارت حل مساله درماندگی مشاهده نشد (p=0.82).نتیجه گیری: گروه درمانی تحلیل وجودی در بهبود حل مساله مراجعین کلینیک تخصصی مشاوره و روانشناسی دانشگاه فردوسی مشهد، کارآمد و اثربخش بوده است.